باباآدم گیاهی است از تیره کاسنی، علفی، بزرگ و دارای ساقه منشعب به طول 80 سانتی متر تا 1.5 متر و حتی بیشتر که به حالت وحشی در دشت ها و نواحی مرطوب و سایه دار، تا ارتفاعات 1500 تا 1800 متری نواحی معتدل اروپا و آسیا می روید.
ریشه ای دراز به قطر انگشت با ظاهر دوکی شکل و به رنگ قهوه ای دارد ولی اگر شکسته شود، در مقطع، رنگ تقریبا سفید نشان می دهد.
از ویژگی های آن این است که پهنک برگ های آن (پهنک این جا منظور همان پهنای سطح برگ می باشد)، بسیار بزرگ و دارای حالت نسبتا افتاده بر روی ساقه است.
بزرگی پهنک برگ های آن، به نسبتی که از قاعده ساقه به راس آن نزدیک می شویم، کم می گردد. رنگ آنها در سطح رویی پهنک، سبز تیره ولی در سطح زیرین به علت پوشیده بودن از تارهای فراوان، سبز روشن است.
کاربردهای بالینی
اگر 4 گرم خشک آن را بکوبید و بخورید و یا 30 تا 50 گرم از آن را در یک لیتر آب جوش دم کنید و صاف کرده آن را در طول یک شبانه روز به مرور بنوشید، لطیف کننده اعضای بدن، مدر بول و دفع کننده شن کلیه و مجاری ادراری است، قند خون را پایین می آورد.
آن را همراه با ساقه های گیاه بجوشانید و آبش را بنوشید. برای درمان سرگیجه و روماتیسم مفید است و اگر کمی شکر قهوه ای در آن حل کنید و بنوشید، برای معالجه سرخک مفید می باشد.
ضماد عصاره آن با گذاشتن برگ تازه آن روی غده های سرطانی از پیشرفت آن تا حدی جلوگیری میکند.
دو یا سه قاشق از کوبیده خشک آن را در نیم لیتر آب ده دقیقه بجوشانید و با آب آن شست و شو کنید و یا تازه آن را بکوبید و ضماد نمایید. سودا را درمان می کند، خستگی و کوفتگی دست و پا را برطرف می سازد.
باباآدم را بپزید و ضماد کنید. شقاق های کهنه و مزمن را بهبود می بخشد و اگر یک نوبت آن را ضماد کنید و نوبت بعدی کره ی کاکائو بگذارید و بدین طریق تکرار کنید، بهتر نتیجه می دهد.
مالیدن آب دم کرده ی آن برای رفع ناراحتی های جلدی به خصوص برای پوست سر و کچلی نافع است.
عصاره ی تازه آن را با روغن زیتون به اندازه ی مساوی مخلوط کرده و بر زخم بمالید مفید است.
نقد و بررسی‌ها0
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.