نتایج یک پژوهش جدید: به زودی میکروب های خاک جایگزین کود می شوند.
چگونه میکروب های خاک جایگزین کود می توانند شوند؟ کشاورزان و دانشمندان از تلقیحهای میکروبی مفید به خاک استفاده میکنند تا عملکرد محصول را افزایش دهند. یک مطالعه میدانی که در بنگلور هند انجام شده نشان می دهد میکروب های مفید خاک می توانند به طور قابل توجهی عملکرد محصول را افزایش دهند و در عین حال مقدار استفاده از کود را کاهش دهند. این موضوع در یک مطالعه وسیع که جهانی توسط موسسه تحقیقات کشاورزی ارگانیک FiBL و دانشگاه بازل انجام شده مورد بررسی قرار گرفته است و اخیراً در مجله مشهور ” ساینس” منتشر شده است.
در صورت افزودن میکروارگانیسم های مفید خاک – به اصطلاح کودهای زیستی – در هنگام کاشت، عملکرد محصول تا 40 درصد افزایش می یابد. این نتیجه یک مطالعه وسیع جهانی است که توسط موسسه FiBL و دانشگاه بازل انجام شده است. کارایی بهینه میکروب های تلقیح شده به محتوای فسفر موجود گیاه در خاک بستگی دارد. بنابراین، تنظیم لقاح فسفر با توجه به نیازهای میکروب های اضافه شده خاص بسیار مهم است. بالاترین سطح کارایی پیشبینیشده با افزودن باکتریهای تشکیلدهنده گره تثبیتکننده نیتروژن، که در یک همزیستی با حبوبات، مانند لوبیا یا نخود، زندگی میکنند و بهطور خاص برای محصولات خاصی انتخاب شدهاند، به دست میآید.اضافه شدن میکروب ها برای مناطق خشک امیدوار کننده است.به طور کلی، استفاده از میکروب ها برای افزایش محصول در مناطق خشک، مانند منطقه مدیترانه یا مناطق گرمسیری خشک (مانند بخش هایی از هند و آفریقا) امیدوار کننده ترین است. در این مناطق اقلیمی بیشترین افزایش عملکرد حاصل شد.
171 مطالعه از 171 نشریه منتخب سیستماتیک در سراسر جهان برای آنالیز در این پروژه حجیم انتخاب شد و نتایج کلی در مجله بین المللی معتبر و مشهور ” ساینس” منتشر شد.استفاده از میکروارگانیسم های مفید خاک می تواند کارایی استفاده گیاه زراعی از فسفر و نیتروژن را بهبود بخشد. این موضوع موجب صرفه جویی در میزان مصرف کود معدنی برای کشاورزان می شود و اثرات زیست محیطی کود دهی بیش از حد را کاهش می دهد. به خصوص در مناطق خشک که کاشت در فصل بارندگی انجام می شود، می توان عملکرد را افزایش داد. نتیجه این مطالعه مهم است، زیرا پیشبینی میشود برخی از مناطق جهان در آینده خشکتر شوند و استفاده از این میکروارگانیسمها میتواند معیاری برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی باشد. بنابراین پتانسیل بزرگی به ویژه در مناطق خشک مانند منطقه مدیترانه یا بخش هایی از هند یا آفریقا برای بهره مندی از این نتایج وجود دارد.
افزایش عملکرد به دسته میکروب ها بستگی دارد. برای مثال، باکتریهای تثبیتکننده نیتروژن که در یک همزیستی با ریشههای گیاهان حبوبات (باکتریهای سازنده گره) و باکتریهای تثبیتکننده نیتروژن زندگی میکنند، این باکتری ها در خاک هایی با محتوای فسفر نسبتاً بالا به حد مطلوب خود می رسند. باکتری ها و قارچ های حل کننده فسفر با محتوای فسفر متوسط خاک بهترین عملکرد را دارند. راندمان با افزایش محتوای هوموس در خاک کاهش مییابد که با جمعیت بیشتری از میکروارگانیسمهای خاک مرتبط است. این امر تثبیت خود را برای میکروارگانیسم های تازه معرفی شده دشوارتر می کند. بنابراین لازم در آینده مطالعات بیشتری در این خصوص انجام شود.
امتیاز شما
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.